Od 1 lipca 2023 przestaje obowiązywać stan zagrożenia epidemiologicznego w Polsce. To ważna data dla pracodawców. Zmienią się ich obowiązki w zakresie prawa pracy uregulowane na podstawie odrębnych ustaw w związku z pandemią.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia w tej sprawie jest już opublikowane w Dzienniku Ustaw. Zniesienie stanu zagrożenia epidemicznego wpłynie na wiele obowiązków pracodawców w zakresie prawa pracy wprowadzonych na podstawie odrębnych ustaw[1]. Przepisy łączą bowiem okres obowiązywania niektórych obowiązków pracodawców z końcem obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego.
Najważniejsze zmiany
Od 1 lipca 2023 r.:
- powróci konieczność wykonywania okresowych badań lekarskich. Na wykonanie badań okresowych pracodawcy będą mieli 180 dni licząc od 1 lipca 2023 r. Dotyczy to pracowników, którzy nie wykonali badań w okresie stanu epidemii i stanu zagrożenia epidemicznego.
- Pracodawcy nie będą mogli przeprowadzać szkoleń wstępnych w dziedzinie BHP w całości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Jeżeli termin przeprowadzenia szkolenia okresowego w dziedzinie BHP przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii lub w okresie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, pracodawca musi wypełnić obowiązek w terminie 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego.
- Zmienią się zasady związane z uznaniem za doręczone nieodebranych pism pochodzących od pracodawcy. Po upływie 14 dni od dnia zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego powróci tzw. fikcja doręczenia. Dotyczy to nieodebranych pism podlegających doręczeniu za potwierdzeniem odbioru przez Pocztę Polską.
- odwieszone zostaną obowiązki dotyczące tworzenia lub funkcjonowania ZFŚS, dokonywania odpisu podstawowego i wypłaty świadczeń urlopowych. Dotyczy to pracodawców, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń.
- pracodawcy nie będą już mogli jednostronnie wypowiedzieć umów o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Uprawnienie to utraci również pracownik.
[1] Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2095 z późn. zm.), ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 201).
