Zasiłki na nowo

W wyniku zawartych, na podstawie ustawy antykryzysowej, porozumień o obniżeniu wymiaru czasu pracy, pracownicy otrzymywali niższe świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zmienia to ustawa z 7 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 (dalej jako ustawa).

Negatywne skutki zawartych porozumień dotknęły w szczególności kobiet. Tym, które przebywały na zwolnieniu lekarskim i pobierały zasiłek chorobowy, a następnie urodziły dziecko i zaczęły pobierać zasiłek macierzyński, ustalano podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego na nowo. Zasiłek wypłacano z uwzględnieniem wynagrodzenia z obniżonego wymiaru czasu pracy. Zgodnie bowiem z art. 40 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (ustawa zasiłkowa), w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Co więcej, zmiana ta musi nastąpić w:

• miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub
• w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Ustawa zmienia przepisy w zakresie zasad ustalania podstawy wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z art. 31zy¹³ ustawy, przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługujących osobom, którym obniżono wymiar czasu pracy (m.in. na podstawie art.15g) nie stosuje się cytowanego wyżej przepisu art. 40 ustawy zasiłkowej, jeżeli:

1) obniżenie wymiaru czasu pracy lub wprowadzenie mniej korzystnych warunków zatrudnienia nastąpiło w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz

2) między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe.

Podstawa wymiaru świadczeń pieniężnych podlega ponownemu przeliczeniu w określonym przypadku. A mianowicie, jeżeli świadczenie wypłacone na podstawie dotychczasowych przepisów jest niższe niż świadczenie ustalone zgodnie z art.31zy¹³ ustawy.

Przeliczenie podstawy wymiaru świadczeń już wypłaconych będzie następowało na wniosek świadczeniobiorcy.