Nowe zasady delegowania pracowników świadczących usługi w UE wynikają z przepisów wspólnotowych. Podstawą zmian jest dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957 z 28 czerwca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 96/71/WE, dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U.UE.L.2018.07.09). Celem dyrektywy jest wprowadzenie przez państwa członkowskie środków i mechanizmów kontroli niezbędnych dla sprawniejszego i bardziej jednolitego działania w zakresie delegowania pracowników. Obowiązek wprowadzenia przepisów wykonawczych przez państwa członkowskie upływa 30 lipca 2020 r.
Okres delegowania
Podstawowa zmiana dotyczy wprowadzenia limitu czasowego delegowania pracowników. Pracodawcy będą mogli wysyłać swoich pracowników na kontrakty do innych państw UE na 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia do 18 miesięcy. Wydłużenie tego okresu jest możliwe po złożeniu tzw. „umotywowanego powiadomienia”.
W przypadku zastępstwa pracownika delegowanego innym pracownikiem delegowanym, wykonującym to samo zadanie, w tym samym miejscu, dyrektywa wprowadza zasadę sumowania okresów delegowania pracowników. Przy obliczaniu okresów delegowania:
– 18 miesięcy – w przypadku złożenia umotywowanego powiadomienia lub
– po przekroczeniu 12 miesięcy – w przypadku braku takiego powiadomienia,
sumować należy okres delegowania wszystkich pracowników delegowanych przez danego pracodawcę do wykonywania tego samego zadania, w tym samym miejscu.
Wynagrodzenie
Ponadto, dyrektywa wprowadza pojęcie „wynagrodzenia” zamiast „minimalnej stawki płacy”. Zapewnia tym samym pracownikom delegowanym tymczasowym warunki zatrudnienia obowiązujące na terytorium państwa wykonywania usługi. Identyczne warunki pracy i wynagrodzenia, jakie przysługują pracownikom stale pracującym w państwie przyjmującym, muszą być zapewnione pracownikom delegowanym, zatrudnionym w tym kraju przez ponad 12 miesięcy.
Podsumowując, postanowienia dyrektywy mają zapewnić równe traktowanie pracowników w ramach UE. Pracownik delegowany otrzyma wynagrodzenie na takich samych zasadach, co obywatel kraju pracujący na równorzędnym stanowisku. Dyrektywą objęci są również pracownicy wykonujący pracę w innym państwie członkowskim za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej.
W związku z nowymi przepisami po stronie państw członkowskich pojawi się obowiązek publikowania informacji dotyczących warunków zatrudnienia pracowników. Natomiast pracodawcy, wysyłający swoich pracowników do pracy za granicę, będą musieli zapoznać się i dostosować do przepisów kraju przyjmującego.