Pracodawca, który w okresie wypowiedzenia zwalnia pracownika z obowiązku świadczenia pracy nie zamyka sobie drogi do odwołania tej decyzji i wezwania pracownika do pracy. Pracownik nie może dysponować tym okresem w sposób dowolny.
Decyzja o zwolnieniu pracownika z obowiązku świadczenia pracy w trakcie okresu wypowiedzenia jest jednostronną decyzją pracodawcy. Pracodawca nie ma też obowiązku jej uzasadniać.
Wyrok Sądu Najwyższego
Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 5 lipca 2022 r. (sygn. akt I PSK 298/21), zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy podczas biegnącego okresu wypowiedzenia ma na celu przede wszystkim umożliwienie pracodawcy ochronę jego interesów zagrożonych przez niepożądane zachowanie zwalnianego pracownika. Może być jednak stosowane przez pracodawcę także z innych powodów, w szczególności organizacyjnych.
Pracodawca kieruje pracą zespołu pracowników. Podejmuje decyzje w sprawach z zakresu prawa pracy tak, aby zapewnić właściwą organizację pracy całego zakładu. I właśnie dlatego może zmienić decyzję i przywrócić do wykonywania pracy pracownika będącego na wypowiedzeniu bez obowiązku świadczenia pracy.
Obowiązki pracownika w okresie wypowiedzenia
Należy pamiętać, że okres wypowiedzenia jest wciąż okresem zatrudnienia. Pracownik ma więc nadal obowiązek dostosować się do decyzji pracodawcy. Podczas biegnącego okresu wypowiedzenia, nawet gdy pracodawca zwolni pracownika z obowiązku świadczenia pracy, pracownik nie może dysponować tym czasem dowolnie. Musi liczyć się z tym, że pracodawca odwoła swoją decyzję i wezwie pracownika do pracy. To, czy pracownik będzie wykonywał pracę w okresie wypowiedzenia czy nie, zależy wyłącznie od decyzji pracodawcy. Jeśli pracownik samowolnie podejmie pracę w okresie wypowiedzenia u swojego pracodawcy po uprzednim zwolnieniu z obowiązku świadczenia pracy, narazi się na zarzut ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych.
