Skuteczna strategia procesu o mobbing może uprościć pracodawcy dochodzenie roszczeń od mobbera. W tym celu należy skorzystać z instytucji przypozwania osoby, która dopuściła się mobbingu.
Zgodnie z art. 84 § 1 k.p.c. strona, której w razie niekorzystnego dla niej rozstrzygnięcia przysługiwałoby roszczenie względem osoby trzeciej, może zawiadomić ją o toczącym się procesie i wezwać do wzięcia w nim udziału.
Brak przypozwania w procesie głównym powoduje, że sprawca mobbingu może podnosić w procesie regresowym zarzuty, że sprawa została rozstrzygnięta błędnie albo że pracodawca prowadził proces wadliwie.
Samo przypozwanie nie wywiera żadnych bezpośrednich skutków w procesie, w którym nastąpiło, ani dla strony, ani dla osoby przypozwanej. Nie czyni jej uczestnikiem tego procesu. Nie przyznaje żadnych w nim praw i nie pozwala na podejmowania jakichkolwiek czynności procesowych.
Wywołuje natomiast skutki materialnoprawne i procesowe w przyszłości, w stosunkach między stroną a osobą przypozwaną. Przypozwanie okaże się szczególnie uzasadnione w razie niekorzystnego dla pracodawcy wyniku procesu, który miałby roszczenie regresowe w stosunku do mobbera.
Instytucję przypozwania może wykorzystać każda ze stron procesu. Następuje w formie pisma procesowego wnoszonego do sprawy, która się toczy. Dokument zawiera wskazanie przedmiotu sprawy, przyczyny wezwania oraz stanu sprawy i wezwanie do wzięcia w niej udziału.
Przypozwanie można zastosować od momentu doręczenia odpisu pozwu pozwanemu. Ostatni moment, w którym można dokonać przypozwania to chwila zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.
